تاثیر ریزجانداران حل کننده فسفات و قارچ های میکوریز بر ویژگی های رشدی گیاه ذرت (Zea mays L) در شرایط تنش شوری

استفاده از ریزجانداران در خاک های متاثر از تنش می تواند این امر را در گیاهان کاهش دهد. به منظور بررسی تاثیر ریزجانداران حل کننده فسفات ((PSB: Pseudomonas fluorescens, PSF: Aspergillus niger، قارچ های میکوریز (M: Funneliformis mosseae (G. mosseae)، (G. intraradices) Rhizophagus irregularis، Rhizophagus fasciculatus (G. fasciculatum))، و اثرات متقابل آن ها بر بهبود جذب عناصر غذایی تحت شرایط شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط گلخانه ای به مدت 70 روز اجرا گردید. در پایان دوره رشد، برخی شاخص های رشد گیاه و غلظت عناصر غذایی در اندام هوایی گیاه اندازه گیری شد. نتایج حاکی از تاثیر معنا دار سطوح شوری بر جذب فسفر و پتاسیم، سدیم، کلر و ارتفاع اندام هوایی بود. تجمع پرولین در برگ (96/0 میکرو مول بر گرم برگ) نیز از دیگر تاثیرات شوری بود. در بین تیمار های میکروبی، تیمار میکوریزی بالاترین مقادیر پارامترهای اندازه گیری شده را به خود اختصاص داد. به طوری که بیشترین مقادیر شاخص های رشد اندازه گیری شده از جمله ارتفاع اندام هوایی (89/78 سانتی متر)، وزن خشک بخش هوایی (77/15 گرم در گلدان) و وزن خشک ریشه (47/8 گرم در گلدان) در تیمار میکوریزی مشاهده گردید. مقادیر نیتروژن و پتاسیم برگ ها در شرایط تلقیح میکروبی افزایش یافت لیکن سدیم و کلر اندام هوایی در این شرایط کاهش معنا-داری داشتند. تیمارهای تلقیح قارچی و میکوریزی، مقدار پرولین برگ را به ترتیب 46/15 و 85/15 درصد در مقایسه با تیمار شاهد افزایش دادند. چنین استنباط می شود که تلقیح میکوریزی در کاهش اثرات تنش شوری در گیاه ذرت نقش بارزتری نسبت به سایر ریزجانداران دارد.