ارائه برنامه راهبردی بهره وری مصرف آب در کشور به منظور سازگاری با تغییراقلیم

یکی از مهم ترین مباحث و چالش های پیش روی بشر در قرن 21 پدیده تغییر اقلیم و اثرات آن بر افزایش دما و مقدار مصرف بهره وری آب می باشد. این پدیده به دلیل افزایش میزان گازهای گلخانه ای بعد از انقلاب صنعتی آغاز شده به گونه ای که دمای جو کره زمین از آغاز انقلاب صنعتی تاکنون حدود 1 درجه سلسیوس افزایش یافته است. این افزایش دما باعث تغییرات در دیگر متغیرهای اقلیمی شده و در دهه های اخیر اثرات مختلفی را بر سیستم هایی که با واسطه و یا بدون واسطه با جو کره زمین در ارتباط هستند گذاشته است. بنابراین می بایست برای هر منطقه به اقدامات مختلف جهت کاهش گازهای گلخانه ای و راه کارهای سازگاری با تغییر اقلیم مبادرت ورزید. در پژوهش حاضر با شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از منابع آب در کشور تحلیل و اولویت بندی آن ها با مدل SOWT و همچنین وزن دهی با مدل ANP بهترین راهبرد ملی برای بهره وری مصرف آب و سازگاری با تغییر اقلیم تعیین شد که بر اساس نتایج حاصل می توان به دو الگو اشاره نمود. الگوی شماره 1 با عنوان «کنترل، کاهش و حذف تدریجی منابع بهره وری مصرف آب ناپایدار و ناسالم» و الگوی شماره 2 «مدیریت، بهبود و افزایش بهره وری مصرف آب پایدار» موجب پایدارسازی نظام توسعه بهره وری مصرف آب در کشور به منظور سازگاری با تغییر اقلیم در دو بازه میان مدت و بلند مدت خواهد شد.