توسعه هسته دینامیکی یک مدل گردش کلی جو در مختصه قائم سیگما - پی

توسعه نسخه های مختلف هسته های دینامیکی و مقایسه نتایج بین آنها، کمک زیادی در ارزیابی نتایج دارد. به همین دلیل اکثر مدل های گردش کلی جو در ساختارهای قائم و شبکه بندی های متفاوت گسترش می یابند. در پژوهش حاضر نتایج مدل گردش کلی جو ساخته شده بر مبنای الگوریتم فرابرد پربندی نیمه-لاگرانژی بادررو در مختصه قائم سیگما-پی ارائه می گردد. الگوریتمی بر مبنای استفاده از نمایش پربندی برای یک کمیت بنیادی دینامیکی مانند تاوایی پتانسیلی می باشد که پیش تر در روند ساخت مدل گردش کلی جو، برای معادلات بسیط آب کم عمق و همچنین آب کم عمق چندلایه ای بوسینسک، و نیز برای معادلات بسیط چندلایه ای نابوسینسک در مختصه قائم هیبریدی سیگما-تتا روی کره و تحت شبکه بندی چارنی- فیلیپس به کار رفته است. در این مقاله هسته دینامیکی مدل در مختصه قائم سیگما - پی بر مبنای شبکه بندی های لورنتس و چارنی - فیلیپس مقایسه خواهد شد. به منظور ارزیابی و مقایسه هسته های دینامیکی از آزمون توسعه موج کژفشار یابلونسکی - ویلیامسون (2006) برای میدان های مختلف مدل استفاده شده است و در پایان مقایسه ای کیفی و کمی با چند هسته دینامیکی مدل های مرجع جهانی انجام شده است. این مقایسه نشان می دهد مشکل آغازگری موجود در مختصه قائم سیگما - تتا، در مختصه سیگما-پی ازبین می رود و جواب ها به جواب بهینه نزدیک تر و خطاها کمتر می شوند.