روند توسعه فناوری سامانه پیشرانش در حامل های فضایی

هدف از ارایه این مقاله، آشنایی با فاز توسعه فناوری (مدرن سازی یا مدیریت فناوری) در سامانه های فضایی و بررسی روند توسعه سامانه پیشرانش سوخت مایع در حامل های فضایی است. برای این منظور، ضمن معرفی انواع فناوری ها در دو حوزه سامانه های پیشرانش و حامل های فضایی، روند توسعه سامانه های پیشرانش و اهداف آن نیز ارایه می شود. در این بررسی، روند اکتساب و توسعه فناوری در تمامی سامانه های پیشرانش سوخت مایع، به گونه ای است که از فناوری سوخت کروسین و اکسیدکننده اسیدنیتریک شروع می شود و با طی گام هایی از جمله اکتساب فناوری سوخت های هیدرازینی (دی متیل هیدرازین نامتقارن) و اکسیدکننده تتراکسید نیتروژن، حرکت به سمت سوخت کروسین و اکسیژن مایع، سرانجام به هیدروژن مایع و اکسیژن مایع می رسد. دلیل این سیر تحول فناوری ها را می توان در افزایش کارآیی (از نظر افزایش عمر،  قابلیت اطمینان، به کارگیری محفظه های رانش ارزان قیمت و کاهش تعداد مولفه های پیشرانش در حامل های فضایی یک بار مصرف) و کاهش هزینه (در دو رویکرد توسعه حامل های فضایی یک بار مصرف و چند بار مصرف) یافت.