کنترل مداری خودگردان: رویکردی نوین در ماهواره های LEO
امروزه، به جهت کاهش هزینه ها، استفاده از ماهواره های کوچک در مدار LEO مورد استقبال قرار گرفته است. با افزایش ماموریت های سنجشی در این مدار که نیاز به ماهواره هایی با دقت مداری بالا دارد، کنترل مداری ماهواره های LEO در کنار کنترل وضعیت آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تحقیقات اخیر تلاش کرده اند تا با ارایه سامانه کنترل مداری خودگردان بر دقت سامانه بیفزایند و ازسوی دیگر هزینه ها را بیش از پیش کاهش دهند. این سامانه با حفظ تمام و یا تعدادی از المان های مداری ماهواره توسط خود ماهواره، دخالت نیروی انسانی در ایستگاه زمینی را کاهش می دهد و در نتیجه نیاز به تعدد ایستگاه های زمینی را مرتفع خواهد ساخت. همچنین، این سامانه علاوه بر کاهش هزینه ها و افزایش دقت، قابلیت هایی را به ماموریت های فضایی می افزاید که پیش از این وجود نداشته اند. این تحقیق با بیان ویژگی های سامانه کنترل مداری خودگردان و نیز بررسی تحقیقات نظری و عملی در این رابطه به تحلیل رویکردهای استفاده از این سامانه خواهد پرداخت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.