بررسی رفتار ترک خوردگی مخلوط های آسفالتی با به کارگیری مدل سازی ناهمگن

در این مطالعه، با مدل‏سازی غیرهمگن، رفتار رشد ترک خوردگی مخلوط آسفالتی بررسی می گردد. بدین منظور، ابتدا نمونه های آسفالتی با استفاده از الگوریتم تولید و توزیع تصادفی سنگدانه ها ایجاد می شوند. سپس، این نمونه های آسفالتی به صورت عددی مورد تحلیل قرار گرفته و پارامترهای شکست مخلوط آسفالتی محاسبه می گردند. در ادامه، تاثیر توزیع سنگدانه ها، مدول الاستیسیته سنگدانه ها، ضریب پواسون سنگدانه ها، مدول الاستیسیته ماستیک، ضریب پواسون ماستیک و بارگذاری تحت مودهای ترکیبی بر پارامترهای شکست مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که مدل‏سازی غیرهمگن به صورت محسوسی پاسخ های مکانیکی مخلوط آسفالتی را تحت تاثیر قرار می دهد. موقعیت نوک ترک تاثیر به سزایی بر مقدار و علامت ضرایب شدت تنش دارد. به طوری که اگر نوک ترک در ناحیه ماستیک قرار داشته باشد، ضریب شدت تنش مودIدر مدل‏سازی همگن کمتر از مدل‏سازی غیرهمگن خواهد بود. در حالی که اگر نوک ترک در سنگدانه هاقرار داشته باشد، مقدار ضریب شدت تنش مدل‏سازی غیرهمگن بیشتر از مدل‏سازی همگن می گردد.