ارزیابی بعد آموزشی سامانه های الکترونیکی مدیریت یکپارچه مدارس از دیدگاه دانشجویان دکتری تکنولوژی آموزشی

هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت بعد آموزشی سامانه های الکترونیکی مدیریت یکپارچه مدارس از دیدگاه متخصصین تکنولوژی آموزشی است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع دکترای تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی تهران به تعداد 60 نفر می باشد. حجم نمونه پژوهش با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 52 دانشجو است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه 25 گویه ای محقق ساخته دارای 5 خرده مقیاس ماژول طرح درس، هدایت تحصیلی و شغلی دانش آموزان، ارتباطات معلمان با دانش آموزان و والدین آنان، دفتر کلاسی هوشمند و تابلو اعلانات هوشمند است. جهت تعیین روایی پرسشنامه از نظرات استادان صاحب نظر و کارشناسان برنامه ریزی درسی و متخصصین تکنولوژی آموزشی و خبرگان در زمینه سامانه های الکترونیکی مدیریت یکپارچه مدارس استفاده شد. و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرنباخ برای خرده مقیاس های ماژول طرح درس، هدایت تحصیلی و شغلی دانش آموزان، ارتباطات معلمان با دانش آموزان و والدین آنان، دفتر کلاسی هوشمند و تابلو اعلانات هوشمند و کل پرسشنامه به ترتیب 72/0، 76/0، 81/0، 79/0، 84/0 و 88/0 بدست آمد، جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونه) استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که وضعیت سامانه های الکترونیکی مدیریت یکپارچه مدارس از لحاظ ماژول طرح درس، هدایت تحصیلی و شغلی دانش آموزان، ارتباطات معلمان با دانش آموزان و والدین آنان، دفتر کلاسی هوشمند و تابلو اعلانات هوشمند در سطح مطلوبی قرار دارد.