تغییرات خون شناسی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو نقره پس از تغذیه با مکمل های غذایی

به دلیل نو ظهور بودن فناوری نانو و عدم آگاهی کافی از خطرات احتمالی این ذرات از یک سو و اثرات مفید پروبیوتیک‏ها بر آبزیان از سوی دیگر، سبب شد که تحقیق حاضر به بررسی اثرات آلاینده نانو نقره بر شاخص های فیزیولوژیک ماهی کپور تغذیه شده با پروبیوتیک (باکتری باکتوسل) و پریبیوتیک (قارچ دکمه ای) و سین بیوتیک انجام شود کل دوره ی انجام آزمایش 60 روزی بود و پارامترهای موثر فیزیکوشیمیایی نیزکنترل بودند. در مجموع، ماهیان تحت 4 تیمار آزمایشی قرار گرفتند و پس از 6 هفته تغذیه با پروبیوتیک، در دوره ی14 روز با نانو ذرات نقره مواجهه داده شدند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میزان M.C.H ، M.C.H.C، MCV و هموگلوبین خون اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشتند (05/0P<). بطوری که پروبیوتیک منجر به کاهش شاخص های مذکور گردید. هموگلوبین در تیمارهای پروبیوتیک و سین بیوتیک افزایش و در تیمار پریبیوتیک کاهش را نشان داد، که این افزایش هم اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشت (0/05<P). میزان لنفوسیت ها و ایوزینوفیل ها در تیمار شامل پروبیوتیک افزایش یافته و در تیمار حاوی سین بیوتیک بالاترین میزان نوتروفیل مشاهده گردید همچنین در ارتباط با منوسیت ها نتایج نشان داد در تیماری که پریبیوتیک حضور دارد منوسیت ها بالاترین میزان را دارند. که مکمل های غذایی مورد استفاده در این مطالعه تا حد زیادی در بهبود عملکرد و مقاومت ماهی کپور معمولی در مواجهه با آلودگی نانو ذرات نقره نقش ایفا کند.