بررسی تاثیر اصلاح کننده آلی (کود دامی و بیوچار) بر پایداری علفکش متری بیوزین در خاک

کاربرد مداوم و نادرست علف کش ها می تواند صدمات جبران ناپذیری بر محیط زیست و زندگی موجودات زنده ایجاد کند. به همین علت آگاهی از پایداری علف کش ها در خاک، به سبب اهمیت تعیین پتانسیل آن ها در آلوده کردن محیط و آسیب رسانی به گیاهان زراعی امری ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بیوچار و کود دامی بر پایداری علف کش متری بیوزین در شرایط اشباع و غیر اشباع خاک در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو نوع ماده آلی اصلاح کننده (کود گاوی و بیوچار) و شرایط رطوبتی (اشباع و غیر اشباع) در 7 زمان نمونه برداری (صفر، 8، 16، 36، 64، 90و 110 روز) بودند. نتایج اندازه گیری غلظت علف کش در تیمارها از زمان مصرف تا 110 روز در هر دو حالت اشباع و غیر اشباع نشان داد که در تیمارهای دارای اصلاح کننده های آلی، میزان کاهش غلظت علف کش بیشتر از خاک شاهد بود. تجزیه علفکش در خاک مطابق تابع سینتیکی مرتبه اول بود. کمترین ضریب تجزیه (K) مربوط به تیمار شاهد و بیشترین ضریب تجزیه مربوط به تیمار اصلاح کننده بیوچار بود که بیانگر پایداری علف کش در تیمار شاهد و تاثیر مثبت اصلاح کننده آلی بر افزایش سرعت تجزیه علف کش است. نیمه عمر محاسبه شده تیمارهای آزمایش در محدوده 34 تا 38 روز بود، بیشترین نیمه عمر (38 روز) مربوط به تیمار خاک شاهد در شرایط غیر اشباع و کمترین نیمه عمر (34 روز) در تیمار اصلاح کننده بیوچار در شرایط اشباع بود. نتایج آزمایش نشان داد تجزیه علف کش در تیمارهای دارای اصلاح کننده های آلی در شرایط رطوبتی اشباع از غیراشباع بیشتر بود.