مبانی انسانشناختی در سیاست کیفری اسلام و غرب

حقوق کیفری اسلام در دوره معاصر در برابر روی کردهای رقیب همانند روی کردهای حقوق کیفری غرب با دو چالش اساسی در حوزه «جرایم» و «مجازات ها» رو به رو است؛ چالش در محور جرایم در زمینه جرم انگاری برخی جرایم دینی و اخلاقی با موضوع ارزش های الهی و معنوی است. در محور مجازات ها نیزبرخی مجازات های اسلامی ناقض حقوق بنیادین و کرامت انسانی تلقی شده است. تحقیق در مبانی انسان شناختی حقوق کیفری در دو رویکرد اسلام و غرب یکی از شیوه های فهم عمیق چرایی ها و جهت گیری های خاص و متفاوت این دو رویکرد در زمینه جرایم و مجازات ها است؛ زیرا نگاه های متفاوت در مورد انسان، سبب شده است که هر نظام حقوقی بر اساس جهان بینی و شناخت خاص که از انسان دارد، سیاست کیفری متناسب با آن برای مجرمان و بزهکاران تعریف نماید. از این رو، این نوشتار ضمن تبیین مبانی و اصولی مهم سیاست کیفری اسلام ومقایسه آن با مبانی انسان شناختی غربی، به بررسی تاثیر مبانی انسان شناسی در قبض و بسط جرم انگاری و تعیین مجازات در دو حوزه حقوق کیفری اسلام و غرب پرداخته است. در نهایت این نتیجه به دست آمده است که سیاست کیفری اسلام نظر به مبانی انسان شناختی خاصی که مبتنی برآن است، سیاست جامع و عادلانه است و با توجه به نیازهای مادی و معنوی انسان، طراحی و مهندسی شده است.