سبک شناسی قصیده «تحدی» اثر معین بسیسو (سطح آوایی، صرفی و نحوی)

سبک ادبی، بیانگر نحوه تعامل ادیب با امکانات زبانی است که در سطوح مختلف آن نمایان می شود. الگوهای تکرارشونده در اثر، سبکی را از دیگر شیوه های بیانی متمایز می کند. شعر مقاومت فلسطین به عنوان یکی از مضامین پرتکرار در شعر عربی، به واسطه محتوا و رویکردهای شاعران، دارای سبکی خاص است که نحوه گزینش شاعر فلسطینی را در زبان نشان می دهد. قصیده «تحدی» از دیوان «معرکه» معین بسیسو از جمله مهم ترین و تاثیرگذارترین سروده های اوست که در بحبوحه آتش سوزی بزرگ مصر در سال 1952م منتشر شد و به دلیل مضامین انقلابی و اعتراضی آن، شاعر تحت تعقیب پلیس امنیتی مصر قرار گرفت. شعر بسیسو بازتاب روحیه سازش ناپذیری، انقلابی و مبارز اوست. پژوهش حاضر بر آن است تا به شیوه توصیفی- تحلیلی و آماری به بررسی سبک شناسانه قصیده «تحدی» بپردازد و ضمن مشخص کردن ویژگی های سبکی اثر، چگونگی ارتباط سطح زبانی و محتوایی آن را روشن کند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بسیسو زبان آهنگین و یک صدایی را انتخاب کرده است و این یک صدایی را می توان در گزینش حروف مجهور و واژگانی که از ساختمان صرفی یکسان در قالب جمع مکسر شکل گرفته، مشاهده کرد. استفاده از واژگان صریح و حسی در قالب ساختار نحوی معیار، نه تنها اندیشه شاعر و واقعیت جامعه او را نمایان ساخته، بلکه با عواطف و احساسات عرب نیز پیوند استواری برقرار کرده است.