الگوسازی فرآیندهای کارآفرینانه ورزشی بر مبنای نظام های کاری عملکرد بالا: نقش میانجی توانمندسازی شغلی

هدف از تحقق حاضر الگوسازی فرآیندهای کارآفرینانه ورزشی بر مبنای نظام های کاری عملکرد بالا با نقش میانجی توانمندسازی شغلی می باشد.

تحقیق حاضر از نوع تحقیقات آمیخته است که در دوفاز کیفی و کمی عملیاتی گردید. جامعه کیفی شامل 23 تن از خبرگان حوزه کارآفرینی با نمونه برادری گلوله برفی و جامعه کمی شامل 250 نفر از مدیران، مالکان و منابع انسانی باشگاه های ورزشی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار تحقیق بر مبنای تحلیل عاملی اکتشافی فاز کیفی پژوهش و نسخه اصلاح شده پرسشنامه نظام های کاری با عملکرد بالای چین تسی (2007)، پرسشنامه توانمندسازی شغلی بادر (2017) و پرسشنامه محقق ساخته کارآفرینی سازمانی بود. پس از اطمینان از روایی صوری و محتوایی، پایایی درونی پرسشنامه از طریق خبرگان به روش آلفای کرونباخ تایید گردید (76/0α>). داده ها نیز پس از تایید نکویی برازش مدل با استفاده از شاخص های سه گانه فورنل و لارکر با استفاده از تکنیک حداقل مربعات جزیی (PLS) و نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج تحلیل عاملی نشان داد که اثرات مستقیم نظام ارزیابی عملکرد بالای منابع انسانی بر کارآفرینی و توانمندسازی کارکنان معنادار می باشد. همچنین آزمون رگرسون چندگانه حاکی از معناداری نقش میانجی سازه توانمندسازی شغلی بر فرآیندهای کارآفرینانه ورزشی بود (05/0 ≥ Sig).

بنابراین مدیران صفی باشگاه ها می توانند از طریق استقرار راهبردهای مرتبط با مدیریت منابع انسانی و لحاظ کردن توانمندسازی های شغلی، تعلق و تعهد کارکنان را برانگیخته تا از این طریق علاوه بر توسعه کسب و کارهای قبلی، فرصت های جدید کارآفرینی را شناسایی نمایند.