اصول ارتباطی انسان و حوزه رفتاری با محیط زیست در سبک زندگی قرآنی و روایی

بحران های زیست محیطی از معضلات جدی حیات امروزی بشر است. بیشتر این بحران ها از سبک زندگی سرچشمه می گیرد که انسان ها در طول تاریخ درپیش گرفته اند. در این مقاله به منظور یافتن مدل ارتباطی شایسته در تعامل با محیط زیست و موجودات مادی جهان هستی و
تبیین حوزه های ارتباطی مجاز با آنها از منظر سبک زندگی قرآنی، به روشی تحلیلی توصیفی، مهمترین آیات و روایات در زمینه ارتباط با زمین و آبها و کوه ها و باد و آسمان و گیاهان و حیوانات را کاویده ایم و به اصول ارتباطی در خصوص هر کدام از این مصادیق و رفتارهای قابل تایید با آنها از نظر اسلام دست یافته ایم؛ نیز با توجه به تاکید ویژه آیات و روایات بر آبادانی زمین، تفاوت آبادانی مورد نظر اسلام با آبادی مورد ادعای حکومت های استعمارگر را مورد اشاره قرار داده ایم. تنظیم سبک زندگی بر اساس این یافته ها می تواند راه برون رفت از این معضلات در سطح تمدنی و بین المللی باشد.