کاربرد رگرسیون حداقل مربعات فازی اصلاح شده در برآورد پارامترهای هیدرودینامیکی سفره محبوس با روش کوپر-ژاکوب (مطالعه موردی: دشت سوهان)

برآورد پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان یکی از مسایل مهم در مدیریت منابع آب زیرزمینی است. شناخت خصوصیات هیدرولیکی آبخوان ها به منظور درک بهتر و تعیین الگوی جریان طبیعی یک آبخوان و سنجش آب زیرزمینی الزامی است. ضریب تراوایی و ضریب ذخیره از جمله ویژگی های هیدرودینامیکی آبخوان هستند که به دلیل وجود ناهمگنی های زمین شناسی، ناشی از وجود طبقات مختلف زیرسطحی، ممکن است دارای تغییرات مکانی زیادی باشند. برآورد این خصوصیات امکان پیش بینی کمی واکنش آبخوان به میزان تغذیه و تخلیه را فراهم می کند. روش های مختلفی برای تخمین پارامترهای هیدرودینامیکی وجود دارد که می توان به روش هایی چون: استفاده از فرمول های تجربی، روش های آزمایشگاهی، روش های ژیوفیزیکی، آزمایش ردیابی و آزمون پمپاژ اشاره کرد. استفاده از داده های آزمون پمپاژ به منظور برآورد پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان، از بهترین و متداول ترین روش ها، با قابلیت انعکاس گستره وسیعی از آبخوان می باشد. با استفاده از داده های افت- زمان آزمون پمپاژ با روش های مختلفی می توان پارامترهای آبخوان را محاسبه نمود. معادله کوپر-ژاکوب جهت تعیین پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان، ضریب ذخیره و انتقال، برای آبخوان محبوس استفاده می شود. در این پژوهش از روش رگرسیون حداقل مربعات فازی اصلاح شده (Modified Fuzzy least-squares regression)، برای داده های آزمون پمپاژ استفاده می شود تا داده های آزمون پمپاژ غیردقیق را به منظور محاسبه شیب و عرض از مبدا فازی به کار برده و سپس این مقدار را برای محاسبه ضریب ذخیره و قابلیت انتقال آبخوان توسط روش کوپر-ژاکوب استفاده نمود. برای محاسبه توابع فازی ضریب ذخیره و ضریب تراوایی از اصل توسعه استفاده شد. روش رگرسیون حداقل مربعات فازی اصلاح شده (MFLSR) توام با روش کوپر-ژاکوب به شخص توانایی تحلیل عدم قطعیت ذاتی پارامترهای محاسبه شده را خواهد داد.