تخمین رابطه تجربی مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی رویه‏های بتنی نفوذپذیر جهت کاربرد در زهکشی راه‏ها و عرشه پل‏ها

بتن نفوذپذیر، یا بتن متخلخل، به دلیل داشتن حفرات به هم پیوسته، اجازه عبور آب با سرعت زیاد از سطح به لایه های زیرین را فراهم می کند. گرچه یکی از مهم ترین شاخصه های کامپوزیت های سیمانی، نفوناپذیر بودن آنها است، ولی بتن نفوذپذیر برای کاربرد های خاص مانند رویه های نفوذپذیر در پارکینگ ها، عرشه پل‏ها و سطوح جاده ها مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به مشکلاتی که سطوح نفوذناپذیر برای شهرها ایجاد کرده اند، از جمله عدم نفوذ آب بارندگی و در نتیجه ایجاد سیلاب و همچنین عدم تغذیه مناسب سفره های آب زیرزمینی، انتظار می رود که در آینده نزدیک افزایش چشمگیری در استفاده از بتن نفوذپذیر در پروژه های عمرانی مشاهده شود. در این تحقیق، برای بررسی رابطه بین کیفیت پیوند بین خمیر سیمانی و سنگدانه با مقاومت الکتریکی و همچنین ارزیابی میزان تخلخل موثر کامپوزیت های سیمانی نفوذپذیر، ملات های نفوذپذیر با درصدهای جایگزینی متفاوت دوده سیلیسی (تا 20%) به جای سیمان ساخته و بعد از عمل آوری در شرایط آب آهک و آب نمک تحت آزمایش قرار گرفتند. آزمایش‏های انجام شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی و نفوذپذیری بود. هدف از این آزمایش ها، رسیدن به تعادلی بین خصوصیات مکانیکی و هیدرولیکی ملات نفوذپذیر و همچنین پیدا کردن رابطه ای بین مقاومت فشاری و الکتریکی این کامپوزیت هاست. نتایج نشان داد که نمونه های حاوی سنگدانه های درشت تر، عملکرد بهتری در مقاومت های فشاری و الکتریکی دارند. همچنین، عمل آوری نمونه ها در آب نمک، مقاومت الکتریکی نمونه ها را به شدت کاهش داد. به طوری که حتی بعد از 90 روز عمل آوری، نمونه ها به ندرت بیش از 10 اهم- متر مقاومت را از خود نشان دادند.  علاوه بر این، رابطه خطی معناداری بین مقاومت فشاری و الکتریکی به دست آمد.