بررسی حکم خودکشی و معاونت درآن از نظر شریعت و حقوق ایران

در شریعت اسلام و منطق قرآن،  خودکشی و معاونت درآن،  به عنوان ارتکاب فعل حرام،  ممنوع و به تبع آن دارای عقوبت اخروی خواهدبود.خودکشی تلاشی آگاهانه به منظور خاتمه دادن به زندگی شخص توسط خودش می باشد و معاون جرم،  کسی است که از طریق تحریک، فریب و نیرنگ،  ایجاد تسهیلات در وقوع جرم و تهیه وسایل و یا ارایه طریق در ارتکاب رفتار مجرمانه ،  همکاری و دخالت داشته باشد.در قوانین حقوقی ایران،  خودکشی جرم محسوب نمی شود و به تبع آن معاونت در خودکشی نیز جرم نخواهدبود؛ چون مجرمیت معاون،  یک «مجرمیت استعاری» است و هرگاه عمل ارتکابی جرم نباشد،  وصف مجرمانه به معاون نیز تعلق نمی گیرد.درحالی که در حقوق جزای اسلام برای اعانت بر اثم،  تعزیرات قرارداده شده است.آنچه که در این مقاله اهمیت دارد،  این است که با توجه به اینکه عمل خودکشی و معاونت در آن،  در شریعت حرام محسوب می شود،  چرا در حقوق ایران این دو مورد جرم به حساب نمی آید و مجازاتی برای آن قرار نداده اند؟ البته یکی از دلایلی که خودکشی جرم محسوب نشده این است که وقتی فردی از دنیا می رود،  امکان مجازات برای او وجود ندارد ولی در مورد معاونت می توان با توجه به استناد آیات و روایات که حرام بودن آن را اثبات می کند،  اینطور بیان کرد که بهتر است در قانون ایران برای آن تعزیر قایل شوند.زیرا این کار باعث می شود که از آمار خودکشی کاسته شود.مقالاتی که در زمینه خودکشی و معاونت در آن صورت گرفته است بیشتر در زمینه حقوقی بوده است و کمتر دیده شده که این دو مورد هردو در کنار یکدیگر بررسی شده باشند و کمتر مقاله ای به بررسی علت عدم جرم بودن معاونت در خودکشی پرداخته است؛ درحالی که در این مقاله سعی شده است که موارد فوق رعایت شود به امید آنکه شاید نظرات مورد توجه قرارگیرد.