طراحی مدل مرجعیت علمی دانشگاه؛ شناسایی ابعاد و ارکان (مورد مطالعه: دانشگاه بین المللی امام رضا)

پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل مرجعیت علمی دانشگاه(دانشگاه بین المللی امام رضا) به عنوان مدلی بومی انجام شد.

در این پژوهش، روش تحقیق آمیخته اکتشافی در دو بخش کیفی و کمی استفاده شده است. در بخش کیفی برای شناسایی و استخراج مولفه های پژوهش، از دو روش مطالعه کتابخانه ای گسترده و فن دلفی استفاده شد و در بخش کمی، داده ها با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) تجزیه و تحلیل و رتبه بندی شدند.

پس از دستیابی به اجماع نظر 22 نفر از متخصصان و خبرگان دانشگاهی، مدل مرجعیت علمی دانشگاه در قالب پنج بعد و 15 رکن طراحی شد.

تجزیه و تحلیل و اولویت بندی یافته ها نشان دادکه از پنج بعد زمینه ای، آموزشی، پژوهشی، مدیریتی- ساختاری و سرمایه انسانی، بعد زمینه ای دارای رتبه اول اهمیت است. بنابر این، تحقق مرجعیت علمی دانشگاه، نیازمند بسترسازی مناسب فضای علمی دانشگاه، برنامه ریزی دقیق و سازماندهی صحیح امکانات و عوامل زمینه ای است.