بررسی تطبیقی تاثیر سحر بر پیامبر اسلام(ص) در صحیح بخاری و صحیح مسلم با توجه به شان نزول معوذتین (سوره های ناس و فلق)

وجود احادیثی در صحیح بخاری و صحیح مسلم و اعتماد بر آنها مبنی بر جادو شدن پیامبر اسلام(ص) موجب شده است که عده ای از مفسران و محدثان اهل سنت، سبب و شان نزول دو سوره فلق و ناس را مرتبط با سحر شدن آن حضرت، توسط شخصی به نام لبیدبن اعصم یهودی بدانند؛ از این رو سحر شدن پیامبر(ص) را مخالف عصمت آن حضرت و منافی با شان نبوت ندانسته اند. این مقاله پژوهشی است در پاسخ به این سوال که آیا مسحور شدن پیامبر اسلام(ص) بر اساس بعضی احادیث، توسط لبیدبن اعصم در مدینه می تواند سبب نزول معوذتین باشد؟ با توجه به اختلاف مفسران در مکی و مدنی بودن این دو سوره و نیز وجود روایات معارض در شان نزول آنها و ضعف سندی و محتوایی روایات سحرالنبی، و همچنین سبک و سیاق سوره های فلق و ناس که رنگ و بوی مکی بودن دارند، نمی توان شان نزول این دو سوره را جریان سحر و جادو شدن پیامبر اسلام(ص) دانست.