الگوریتم های تکاملی فالنامه شیخ بهائی

هدف از انجام این پژوهش، کشف و استخراج الگوریتم های تکاملی در فالنامه ای منسوب به شیخ بهایی است . فالنامه شیخ بهایی به عنوان مدلی از زبان های صوری محسوب می شود که در آن بین نظام های نشانه ای زبان و ریاضی ارتباطی دقیق و متناسب استوار است . این ارتباط نظام مند، از یک سو، بر پیچیدگی های ظاهری فالنامه می افزاید و آن را به دانشی از عالم غیب تبدیل می کند و ازسوی دیگر، دستیابی به پاسخ نهایی ر ا به راحتی و به سرعت میسر می سازد . حروفی که در جدول های فالنامه به کاررفته اند، حروف الفبای زبان فارسی هستند نه حروف ابجد. پس از بررسی جدول ها و استخراج روابط ریاضی بین حروف و اعداد ، توانستیم سازوکار تنظیم و دستیابی به پاسخ فال را در این فالنامه نشان دهیم و آن را بر مدل الگوریتم های تکاملی منطبق بدانیم. این فالنامه دارای نظامی شبکه ای و سلسله مراتبی از جمعیت راه حل هاست و جمعیت ها دارای روابط دوسویه کل به جزء و جزء به کل هستند . تعداد اعضای هرجمعیت با جمعیت های کل شبکه از نسبت های دقیق ریاضی برخوردارند . در الگوریتم این فالنامه، راه حل بهینه دارای مختصات معینی در جدول است و در پیداکردن آن عملگرهای طول و عرض جغرافیایی در جد ول مختصات حروف و عملگر شمارش 12 تایی حرو ف عمل می کنند و هریک از مصرع های 18 حرفی راه حل بهینه را به دست می دهند. عملگرهای ارزیابی ترتیب خطی حروف، عملگر تعیین جایگاه واژه های قافیه ساز و عملگر ارزیابی جابجایی حروف یا مصراع بر راه حل های نیمه بهینه عمل می کنند تا راه حل بهینه حاصل شود.