تبیین نصح مستشیر در فقه امامیه
دین اسلام ضمن مذمت و نهی شدید غیبت، آن را عنصر مخرب در روابط اجتماعی می داند. موضوع غیبت، ذکر و یادآوری عیوب است. البته ذکر عیوب به نحو مطلق، غیبت محسوب نمی شود؛ چرا که استثنایاتی چوننصح مستشیر</em></strong> بر آن وارد شده است. نصح مستشیر، نصیحت طلب کننده مشورت می باشد. نسبت بین غیبت و نصیحت، عموم و خصوص من وجه بوده که غیبت در مصادیق نصیحت و مشورت خواهی جایز است. این نوشتار، پرداختی سه گانه از معانی لغوی نصح</em>، مستشیر</em>، غیبت</em> و توصیفی از پدیده ضد اخلاقی غیبت خواهد بود، همچنین مصادیق نصح مستشیر، ادله آن و واکاوی مساله فوق را از دیدگاه فقها مد نظر دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.