تحلیل فضایی و پیش بینی میزان تصادفات رانندگی در سطح شبکه معابر شهری

با توجه به افزایش روزافزون تعداد خودروهای شخصی و متعاقب آن، افزایش مشکلات ترافیکی و خاصه تصادفات ترافیکی و تحمیل هزینه های گزاف جانی و مالی به جوامع شهری، شناسایی نقاط و نواحی حادثه خیز ترافیکی به منظور انجام برنامه های عملی در راستای کاهش و یا به حداقل رساندن میزان تصادفات ترافیکی و ارتقای سطح ایمنی سامانه حمل ونقل شهری اهمیت زیادی داشته و به همین نسبت عدم پیش بینی دقیق نقاط پرخطر و عدم توجه به شاخص های زمینه ساز تصادف می تواند هزینه را برای بخش عمرانی و مدیریتی کشور روزبه روز افزایش دهد.

ازاین رو پژوهش حاضر به روش توصیفی - اسنادی و با ماهیتی کاربردی و با هدف شناسایی مولفه های تاثیرگذار در بروز حوادث ترافیکی شهر اردبیل و مدل سازی و پیش بینی میزان وقوع حوادث ترافیکی به نگارش درآمده است. به منظور گردآوری آمار و اطلاعات موردنیاز پژوهش، از روش کتابخانه ای و به منظور تجزیه وتحلیل داده های فضایی نیز از نرم افزارهای ARCGIS 10.4 و Geoda استفاده شده است.

نتایج بررسی های صورت گرفته در پژوهش حاضر بیانگر وجود الگوی خوشه ای در پراکنش فضایی تصادفات ترافیکی شهر اردبیل می باشد. این تصادفات در جهت جغرافیایی شمال غربی - جنوب شرقی، به مرکزیت ثقل هسته مرکزی شهر اردبیل توزیع پیدا کرده است؛ به طوری که کانون های اصلی وقوع تصادفات نیز در این محدوده واقع شده است.

نتایج به دست آمده از سنجش خودهمبستگی فضایی متغیرهای پژوهش با میزان بروز تصادفات ترافیکی بیانگر آن است که بین متغیرهای تراکم ایستگاه های اتوبوس، تراکم فضاهای با بافت ارگانیک، تراکم کاربری های جاذب سفر، تراکم جمعیت، تراکم راه های دسترسی و سرعت تردد وسایط نقلیه در شبکه معابر شهر اردبیل و میزان وقوع تصادفات ترافیکی این شهر، همبستگی فضایی مثبت و معنی دار برقرار بوده و بین متغیرهای ضریب مالکیت خودرو شخصی، فاصله از تقاطع های اصلی شهر و حجم تردد وسایط نقلیه با میزان وقوع تصادفات ترافیکی، همبستگی فضایی منفی و معنی دار برقرار است. همچنین نتایج به دست آمده از مدل GWR نیز نشانگر قابلیت بالای متغیرهای مستقل مورداستفاده در پژوهش ، در تبیین میزان تغییرات وقوع تصادفات ترافیکی در سطح شبکه معابر و محلات شهری اردبیل بوده است.