رهیافتی تحلیلی به آرای تفسیری عبدالرحمن سعدی در تفسیر «تیسیر الکریم الرحمن»

تفسیر تیسیر الکریم الرحمن، اثر عبدالرحمن سعدی از علمای وهابی سده اخیر است. بررسی این تفسیر به روش توصیفی _ تحلیلی مدنظر قرار گرفت، تا با شناخت بیشتر او به عنوان یک عالم وهابی، شیوه و روش سلفیان در تفسیر، مورد ارزیابی قرار بگیرد. تاکید بر فهم ظاهرگرایانه، مرجعیت نص در مقابل عقل و سطحی نگری او در آیات، موجب اثبات صفات جسم گرایانه برای خداوند شده که علاوه بر مخالفت با عقل، با مبنای حجیت روایات سلف نیز ناسازگار است؛ همچنین در آیات ولایت، با چشم پوشی از روایات معتبر بسیار، روشی برخلاف مبانی خود در حجیت روایات پیش گرفته است. آیات فقهی را نیز بدون ذکر دلیل، با تاثیر پذیری از دیدگاه مذهبی خویش، تفسیر می نماید. او هدف تفسیر خود را، اختصار بیان نموده و به ذکر روایات و منابع، ترجمه لغات و اختلاف قرایات نپرداخته و فقط در برخی موارد محدود، از شان نزول و سبب نزول بهره گرفته است؛ ولی در آیات اخلاقی _ تربیتی (مخصوصا قصص قرآنی)، به صورت نسبتا مفصل به بحث های اخلاقی پرداخته و نکات زیادی را از آنها استفاده نموده است.