بررسی رابطه استراتژی های سازمانی و سبک های مدیریت تعارض (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی استان مازندران)

تعارض سازمانی به عنوان یکی از متغیرهایی که به نوعی در تمام موانع فوق حضور دارد، اگر به درستی هدایت نشود می تواند سد مهمی در راه اجرای استراتژی های سازمانی باشد. لذا شناخت سطح تعارض سازمانی و مدیریت صحیح آن می تواند در اجرای اثربخش استراتژی های سازمانی موثر واقع شود .هدف از این مطالعه بررسی رابطه استراتژی های سازمانی و سبک های مدیریت تعارض است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی، همبستگی محسوب می گردد. به منظور گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استاندارد استراتژی سازمانی مایلز و اسنو (1978) و پرسشنامه استاندارد مدیریت تعارض رابینز (1994) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان مازندران به تعداد 485نفر بوده که نمونه آماری براساس فرمول کوکران 214 نفر می باشد. روایی پرسشنامه ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه مدیریت تعارض 90/0 و پرسشنامه استراتژی های سازمانی 84/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی، رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون و فریدمن استفاده شده است. نتایج آزمون نشان می دهد که سبک های مدیریت تعارض رابطه معناداری با استراتژی های سازمانی و مولفه های آن (استراتژی آینده نگر، تحلیلی و واکنشی) دارد. همچنین براساس آزمون فریدمن، تحلیلی باضریب 89/2در اولویت اول قراردارد، در نتیجه بیش ترین رابطه را با مدیریت تعارض دارد و در ادامه واکنشی یا تدافعی باضریب 72/1 دراولویت دوم و آینده نگر با ضریب 39/1 در رتبه سوم و پایانی قرار دارد. در نتیجه کم ترین رابطه را بر مدیریت تعارض دارد.