بررسی رانندگی تهاجمی در شهر یزد و عوامل موثر بر آن

رانندگی رفتاری است که فرد به عنوان الگوی عملی کنش برمی گزیند و با وسیله نقلیه، آن را به اجرا درمی آورد. این رفتار دو دسته مشخص از رفتارها یعنی رفتار مثبت و منفی را شامل می شود. به مجموعه رفتارهای منفی در رانندگی، رانندگی تهاجمی یا رانندگی پرخطر گفته می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با انگیزه های رانندگی تهاجمی در بین رانندگان شهر یزد انجام شده است.  

روش مورداستفاده در این پژوهش، پیمایش بوده است. جامعه آماری این پژوهش از کلیه رانندگان شهر یزد تشکیل شده که 429 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استانداردشده و با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری گردید. در این پژوهش برای سنجش خودشیفتگی رانندگان از مقیاس شخصیت خودشیفته 16 NPI-و مقیاس خودشیفتگی MCMI-II استفاده گردیده است. اعتبار ابزار به وسیله روش اعتبار محتوایی موردتایید قرار گرفت و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفای کرونباخ برابر با 77/0 و در محدوده قابل قبول بوده است. ضریب پایایی بازآزمایی، ضریب همبستگی در تعیین پایایی تنصیفی و ضریب آلفای کرونباخ در سنجش همسانی درونی به ترتیب 84/0، 74/0 و 79/0 محاسبه شده است.

یافته ها: 

یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای سن، وضعیت تاهل، خودشیفتگی، گشودگی رفتاری، پرخاشگری و نوع عکس العمل فرد هنگام عصبانیت با متغیر رانندگی تهاجمی، رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. همچنین یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین متغیرهای جنسیت، مدت زمان انجام رانندگی، پایگاه اقتصادی اجتماعی، قانون گرایی، منضبط بودن و انعطاف پذیری با متغیر رانندگی تهاجمی وجود ندارد.

نتیجه گیری: 

نتایج رگرسیون چندگانه نشان دهنده تاثیر معنادار پنج متغیر سن، پایگاه اقتصادی - اجتماعی، خودشیفتگی، قانون گرایی، گشودگی رفتار، پرخاشگری و نوع عکس العمل رانندگان هنگام عصبانیت در انجام رانندگی تهاجمی در بین رانندگان شهر یزد می باشد که در این میان، دو متغیر خودشیفتگی و پرخاشگری نقش بیشتری در تبیین متغیر رانندگی تهاجمی ایفا می کنند. با استفاده از واریانس ترکیب خطی، متغیرهای مستقل می توانند 24 درصد از واریانس متغیر رانندگی تهاجمی را تبیین کنند.