ارزیابی نشت آب زیرزمینی در کیلومتر 6/4 تونل خط 7 مترو تهران با نرم افزار SEEP/W و مقایسه نتایج با روش های تحلیلی و مشاهدات

یکی از مشکلات مهم در ساخت تونل های مترو در زیر سطح آب زیرزمینی، مشکل ورود آب به تونل است، که می تواند فعالیت تونلسازی را کاملا تحت تاثیر قرار دهد. پیش بینی نفوذ آب زیرزمینی به تونل برای جلوگیری از مشکلات حین حفاری و کنترل آن با طراحی سیستم زهکشی موضوعی با اهمیت است. روش های متعددی جهت حل مشکلات فوق وجود دارد. به منظور پایین بردن سطح آب زیرزمینی در یک مقطع از تونل خط 7 مترو تهران (کیلومتراژ 6/4)، از دو گالری با طول 14 متر در کنار تونل استفاده شده است. مدل سازی زهکشی آب و مقایسه نتایج آن با نتایج تحلیلی و مشاهدات در این مقاله بررسی شده است. برای مدل سازی نرم افزارهای زیادی وجود دارد. جهت پی بردن به عملکرد این گونه نرم افزارها در این مقاله با مد نظر قرار دادن اطلاعات واقعی تونل خط 7 مترو تهران، کیلومتراژ 6/4، مدلی از تونل در نرم افزار SEEP/W، شبیه سازی شد تا نرخ آب ورودی به تونل و زهکشی از آن محاسبه شود. نتایج نشان می دهد که میزان نشت محاسبه شده در روش عددی 640 (متر مکعب بر روز) و تحلیلی 3/747 (متر مکعب بر روز) است که تطابق خوبی در محاسبه میزان نفوذ آب زیرزمینی به داخل تونل دارند. خطای روش المان محدود 11% است، که نشان دهنده توانایی آن در تخمین مقدار آب ورودی و خروجی از تونل است.، لذا این نرم افزار جهت مدل سازی و نیل به اهداف مورد نظر  قابل اعتماد می باشد. هم چنین عوامل موثر از قبیل تغییرات فواصل گالری ها از تونل و پارامترهایی نظیر نفوذپذیری و بار آبی مورد  بررسی قرار گرفت، که بیشترین تاثیر را بر روی آب ورودی به تونل دارند.