ساخت و بررسی خواص فیزیکی و بیولوژیکی داربست های بر پایه هیدروکسی اتیل سلولز / هیالورونیک اسید مورد استفاده در ترمیم زخم های سوختگی درجه دوم سطحی

هدف از این مطالعه، تهیه داربست هایی بر پایه هیدروکسی اتیل سلولز/هیالورونیک اسید، با و بدون حضور ژلاتین و مقایسه آنها، برای ترمیم زخم های سوختگی درجه دو سطحی است. داربست ها، از محلول آبی پلیمرهای ذکر شده و به روش خشک کردن انجمادی، تهیه شدند. بررسی ریزساختاری با میکروسکوپ الکترونی روبشی، نشانگر میانگین اندازه حفرات 120 و 98 میکرومتر، به ترتیب برای داربست های فاقد ژلاتین و دارای ژلاتین بود. بر اساس نتایج ریولوژی، در تمامی نمونه ها، همواره مقدار مدول اتلاف، بیشتر از مدول ذخیره بود و محلول های تهیه شده، جریان پذیر بودند. تمامی نمونه ها، در بسامدهای کم، دارای رفتار رقیق برشی و در بسامدهای بالاتر از     s-1 100، رفتار عکس، از خود نشان دادند. با افزودن ژلاتین، اندازه هر دو مدول اتلاف و ذخیره، افزایش یافت. آزمون جذب مایع و کاهش وزن نمونه ها، توانایی زیاد داربست ها را در میزان جذب تا بالای 3000 درصد، نشان داد. افزودن ژلاتین، موجب افزایش زمان فروپاشی شبکه، تا 2 ساعت و کاهش نرخ تخریب داربست ها شد. آزمون سمیت سلولی، نشانگر زنده مانی بیش از 80 درصد سلول های فیبروبلاست مجاور نمونه ها (در مقایسه با نمونه های کنترل) بود؛ ضمن اینکه حضور ژلاتین، بر فعالیت متابولیکی سلول ها، تاثیر مثبت داشت و موجب افزایش سرعت تکثیر سلول ها شد. نتایج آزمون خراش، توانایی داربست ها را در افزایش سرعت مهاجرت سلولی، نسبت به نمونه کنترل، نشان داد. داربست هیدروکسی اتیل سلولز/هیالورونیک اسید/ژلاتین، به علت حضور ژلاتین و تاثیر آن در افزایش بیشتر سرعت مهاجرت سلول ها که نشانگر شکل گیری سریع بافت پوششی اپی تلیوم بود، انقباض زخم را طی 24 ساعت، به 73 درصد رساند.