بررسی تاثیر استوانه چرخان و غلظت پلیمر بر ریخت شناسی نانوالیاف الکتروریسی شده TiO2/PVP

در این پژوهش، نانوالیاف الکتروریسی شده TiO2/PVP با استفاده از دو نوع جمع کننده ی صفحه تخت ساکن و استوانه چرخان تهیه شدند و اثر نوع جمع کننده و غلظت پلیمر PVP در محلول سلTIP/PVP (3، 5 و 7 درصد وزنی) بر ریخت شناسی نانوالیاف تهیه شده، به کمک تصاویر SEM و تعیین میانگین قطر نانوالیاف و انحراف معیار آن ها، بررسی شدند. سرعت چرخش استوانه برای همه نمونه های تهیه شده با آن 500 دور در دقیقه بود، درحالی که دیگر شرایط الکتروریسی اعم از ولتاژ، سرعت تزریق، فاصله نوک سوزن تا سطح جمع کننده و نوع سوزن برای هر جفت از نمونه های تهیه شده از هریک ازمحلول های سل و دو نوع جمع کننده یکسان بود. میانگین قطر نانوالیاف TiO2/PVP تولید شده با استوانه چرخان و انحراف معیار آن از 58 ± 144 نانومتر (از سل حاوی 3 درصد وزنی PVP و تحت ولتاژ 10 کیلو ولت) به 71 ± 122 نانومتر (از سل حاوی 5 درصد وزنی PVP و تحت ولتاژ 15 کیلو ولت) کاهش نشان داد که به مراتب کمتر از نمونه های مشابه تولید شده با صفحه تخت ساکن بودند. با افزایش غلظت پلیمر به 7 درصد وزنی، میانگین قطر نانوالیاف TiO2/PVP تولید شده با استوانه چرخان و صفحه تخت ساکن به ترتیب 135 ± 292 و 122 ± 258 نانومتر به دست آمد. این نتایج نشان می دهد که با افزایش غلظت پلیمر در محلول سل TIP/PVP، باید سرعت چرخش استوانه جمع کننده را متناسب با آن افزایش داد تا بتوان نانوالیاف با قطر مورد نظرتولید کرد.