بررسی نقش رفتارهای خودمراقبتی و تجارب معنوی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام.اس

مولتیپل اسکلروزیس) ام.اس(یکی از شایعترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است. مزمن بودن ماهیت بیماری، نداشتن درمان قطعی و درگیر ساختن فرد در سن جوانی می تواند اثر مخربی بر کیفیت زندگی  بیمار داشته باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش رفتارهای خودمراقبتی و تجارب معنوی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شده است.

روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی بود.  جامعه پژوهش بیماران ثبت نام کننده در انجمن ام. اس شهر تهران در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش شامل، 210 نفر بیمار بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. آن ها به سه پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36)، رفتار خودمراقبتی کان (1991) و تجارب معنوی روزانه اندروود و ترسی (DSES) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و با استفاده نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که رفتار خودمراقبتی و تجارب معنوی با کیفیت زندگی و مولفه های آن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس رابطه مثبت معنی دار دارند. همچنین نتایج نشان داد که رفتار خودمراقبتی و تجارب معنوی در مجموع 28/0 از کل واریانس کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را تبیین می کند.

نتایج بر رابطه مثبت بین رفتارهای خودمراقبتی و تجارب معنوی در بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به ام.اس تاکید دارند. از این رو، پیشنهاد می شود که متخصصان نظام سلامت در کنار توجه به عوامل اثرگذار جسمانی به فاکتورهای روان شناختی از جمله؛ تجارب معنوی و رفتارهای خود مراقبتی بر ارتقای سطح کیفیت زندگی توجه کنند.