برای بهبود دقت نظارت بر جابجایی سدها GPS و InSAR تلفیق داده های (منطقه مورد مطالعه: سد گیوی - ایران)

یکی از شایع ترین پدیده های طبیعی که باعث فرونشست و نیز تغییر شکل و جابجایی می شود، زمین لغزش است. با توجه به این نکته اهمیت کشف جابجایی در مناطق حساسی مانند سد و منطقه اطراف آن، افزایش می یابد. در حال حاضر تداخل سنجی راداری یکی از بهترین تکنیک ها برای ارزیابی تغییرشکل زمین می باشد. اما این روش به تنهایی برای سازه هایی که تغییر شکل و جابجایی افقی دارند مناسب نیست. در این پژوهش به منظور افزایش دقت و کارایی بیشتر در کشف نقاط ناپایدار، از تلفیق تصاویر راداری و مشاهدات ماهواره ای GPS بر روی منطقه سدگیوی در بازه زمانی 2017 تا 2019 استفاده کرده ایم. با استفاده از تحلیل سری زمانی خط مبنای کوتاه (SBAS)، انجام آنالیز پایداری نقاط به روش IWST و سرشکنی به روش کلاسیک مشخص شد که این دو روش می توانند مکمل بسیار خوبی برای کشف نقاط جابجا شده و نیز اعتبارسنجی نتایج باشند. بطوری که هر دو روش نقاط یکسانی را روی بدنه سد و نقاط خارج سد شناسایی کردند که میزان جابجایی ارتفاعی و مسطحاتی در نقاط مذکور گواه بر این نتیجه است. از میان این نقاط در منطقه اطراف سد GR4 دارای بیشترین جابجایی به اندازه 57/5 میلی متر و در راستای خط دید ماهواره حاصل از تداخل سنجی راداری 61/1- میلی متر در سال و نقطه P9 روی بدنه سد دارای بیشترین جابجایی به اندازه 06/9 میلی متر و در راستای خط دید ماهواره حاصل از تداخل سنجی راداری 96/1 میلی متر در سال می باشد. همچنین باید خاطر نشان کرد با کاهش فاصله بین ایستگاه های GPS و نقاط پیکسلی، دقت بطور چشمگیری افزایش می یابد.