ارزیابی مدیریت ایمنی در کاهش حوادث کارگاهی در پروژه های ساخت و ساز شهری جنوب تهران

با توجه به ناایمن بودن صنعت ساخت و ساز، هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی مدیریت ایمنی و بررسی تاثیر آن در کاهش حوادث کارگاهی در پروژه های ساخت و ساز شهری جنوب شهر تهران می باشد. روش تحقیق توصیفی - همبستگی و از نوع کاربردی است. جهت بررسی روایی و پایایی پرسشنامه، به ترتیب،  از روش تحلیل عاملی و آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است. جامعه آماری مهندسان ناظر فعال در حوزه ساخت و ساز شهری تهران می باشند که به شیوه تصادفی خوشه ای و براساس جدول مورگان، تعداد 357 نفر انتخاب شده اند و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آمار استنباطی و تحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج نشان داد که اولویت بندی عناصر تاثیرگذار در بهبود برنامه های ایمنی و کاهش حوادث کارگاهی به ترتیب عامل”استفاده از تجهیزات حفاظتی“،”تدوین مسئولیت ها“و”مدیریت ریسک“می باشند. همچنین در حوزه رتبه بندی انواع حوادث کارگاهی، به ترتیب”آسیب و جراحات به افراد ناشی از عدم بکارگیری تجهیزات حفاظت فردی“،”صدمه به تاسیسات زیرزمینی شهری حین عملیات گودبرداری به روش نیلینگ“،”خسارات جانی و مالی ناشی از ایمن و استاندارد نبودن تجهیزات کارگاهی “،”وقوع مرگ خاموش در اتاق های کارگری بدلیل ایمن نبودن وسایل گاز سوز و عدم تهویه مناسب“،”سقوط قطعات اسکلت سازه حین جوشکاری“،”سقوط کارگران، مصالح و تجهیزات از ارتفاع“و”ریزش دیواره های گود و پلاکهای مجاور بدلیل عدم گودبرداری اصولی و استاندارد“از جمله حوادث و خسارات جانی و مالی معمول در کارگاه های ساختمانی جنوب شهر تهران طبقه بندی می گردند.