رسوبات کواترنری و استقرارهای پارینهسنگی در حاشیه شمالی دشت کویر مرکزی؛ معرفی محوطه های پارینه سنگی شورقاضی و سردره
رسوبات دوره کواترنری همچون سایر ادوار زمین شناسی همواره در حال دفن و بایگانی داده های باستان شناختی و اقلیمی و محیطی بوده اند. بنابراین، میتوان گفت رخساره های رسوبی کواترنری بخشی از میراث برجای مانده برای باستان شناسی است که شواهد مربوط به محیط انسانی، چشم انداز، و تغییرات اقلیمی را در خود حفظ کرده است. برخی مدلهای پراکنش انسان ریخت ها و گروههای انسان مدرن، از افریقا به شرق آسیا، حاشیه شمالی دشت کویر مرکزی ایران را یکی از گذرگاه های این پراکنش معرفی میکند. وجود محوطه های پارینه سنگی در این محدوده نیز نشانده نده چنین موضوعی است. در پژوهش حاضر به بررسی روابط بین چشم اندازهای رسوبی کواترنری در حاشیه شمالی دشت کویر مرکزی ایران و محوطه های پارینه سنگی در این پهنه پرداخته و برخی دلایل احتمالی حضور انسان ریخت ها و انسان مدرن در این پهنه بررسی می شود. همچنین، به کمک اطلاعات موجود از محوطه های پارینه سنگی یافت شده در حاشیه شمالی دشت کویر مرکزی، از دید بستر و فرایندهای دخیل در شکل گیری محوطه ها، چند بررسی پیمایشی در این پهنه طراحی و انجام شد که نتیجه آن کشف دو چشم انداز نویافته پارینه سنگی در پاییندست مخروط افکنه های ایوانکی و جاجرود، به ترتیب به نام های سردره و شورقاضی، بود. این دو چشم انداز پارینه سنگی و مجموعه دست ساخته های سنگی یافت شده از آنها در این نوشتار به طور خلاصه معرفی می شوند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.