روشی نوین جهت بهره برداری بهینه از یک برج خنک کننده در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی

در این پژوهش نحوه عملکرد یک نمونه برج خنک کننده آب مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است. همان طور که می دانیم یکی از پارامترهای مهم در بحث خوردگی اکسیژنی مربوط به صنایع پالایش، گاز و پتروشیمی، میزان اکسیژن محلول در آب می باشد. به طور اساسی هرچه میزان این پارامتر تقلیل یابد نقش موثری در بهبود عملکرد سیستم های خنک کاری نظیر مبدل های حرارتی، برج های خنک کننده خواهد داشت. بر این اساس، در این طرح با استفاده از یک برج خنک کننده در مقیاس پایلوت، مقدار اکسیژن محلول در آب حوضچه این برج را در دو حالت عدم استفاده از توپ و همراه با توپ محاسبه و مورد مقایسه قرار دادیم. به این ترتیب که با شناورسازی توپ های پینگ پنگ با رنگ مشکی روی سطح آب حوضچه برج مذکور، یک نوع مقاومت در برابر نور خورشید و همچنین در برابر برخورد مستقیم قطرات آب خنک شده از قسمت فوقانی برج به سمت حوضچه، ایجاد شد. نتایج حاصل از این تحقیق مربوط به حالتی که از توپ استفاده شده، بیانگر کاهش میزان DO در شرایط یکسان(دمای °C 23 و فشار atm1)، از mg/l 6/8 به mg/l 5/6 است. این مقدار(mg/l 5/6)، در حالت واقعی بهره برداری از یک برج خنک کننده در دمای حدود °C 30 می تواند بیشتر کاهش یابد. کاهش این پارامتر(DO) اثر مثبتی بر کاهش فعالیت باکتری های هوازی و قارچ ها خواهد داشت. همچنین، قرار گرفتن این توپ ها در کنار هم بر روی سطح آب حوضچه میزان نور مورد نیاز قارچ ها جهت انجام عمل فتوسنتز را کاهش می دهد و از شدت رشدشان به شکلی مطلوب می کاهد . علاوه بر این، هرچه مقدار اکسیژن محلول در آب کاهش یابد، در مقیاس صنعتی می تواند منجر به کاهش مصرف مواد شیمیایی تزریقی به آب Basing شود.