نقد و بررسی نظریه های خاستگاه زبان

یکی از مشکلات پیچیده زبان، تلاش برای تعریف و بررسی ماهیت آن است. این نکته بیان گر اهمیت پدیده زبان و شاخص های آن نسبت به مسایل دیگر انسانی است. زبان به شکلی گسترده و عمیق توانایی های مختلفی از انسان را به کار می گیرد؛ از این طریق، هر یک از محققان علوم مرتبط با فعالیت های انسانی به بخشی از حوزه زبان توجه می کنند. از کهن ترین دوران، فیلسوفان به مساله زبان توجه داشته اند. روان شناسان، جامعه شناسان و مردم شناسان نیز به این موضوع به شکلی دقیق تر و جزیی تر توجه نموده اند. بحث درباره منشا زبان سده ها ادامه یافته است و نظریات متعددی در این زمینه ارایه گردیده اما ماهیت نامحسوس و ناملموس زبان به گونه ای است که نمی توان هیچ یک از نظریات را به شکل قطعی پذیرفت. در اغلب ادیان و دیدگاه های اسطوره ای به جهت پرسش هایی که ذهن بشر در باب خاستگاه زبان مطرح می نموده، یک منشا الهی برای آن در نظر گرفته شده است. نظریه دیگری نیز درباره خاستگاه زبان وجود دارد که زبان را تقلید از صدای اشیاء و موجودات می داند. دیدگاه دیگر بحث دلالت لفظی را شامل می شود. در واقع از دید منطقی دلیل دلالت لفظ بر معنا پیوندی است که در ذهن میان لفظ و معنا وجود دارد. اما در این میان، درباره ذاتی بودن و یا قراردادی بودن این نوع دلالت بحث مفصلی وجود دارد. بر این اساس در پژوهش حاضر، با بهره‌گیری از مستندات باستان شناختی و نظریات زبان شناسان، پیشینه خاستگاه زبان بررسی شده و دیدگاه هایی که بر پایه خاستگاه الهی، تقلید از طبیعت، دلالت لفظی و نظریه تکامل هستند، تبیین گردیده و مساله وحدت زبان مورد بحث قرار گرفته است.