نقش عدالت سازمانی در رضایت شغلی با میانجی گری رفتار شهروندی سازمانی و توانمند سازی روانشناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عدالت سازمانی در رضایت شغلی با میانجی گری رفتار شهروندی سازمانی و توانمندسازی روان شناختی بود. جامعه پژوهش معلمان ناحیه سه شیراز  به تعداد 2209 نفر بودند، که از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر مبنای فرمول کوکران نمونه ای به حجم 327 نفر انتخاب شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جمع آوری داده ها بر اساس چهار پرسشنامه عدالت سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی، توانمندسازی روانشناختی و رضایت شغلی صورت گرفت که ضریب آلفای کرانباخ آن ها به ترتیب: 93/0، 95/0، 90/0 و 92/0 به دست آمد. جهت تحلیل داده ها از تکنیک های توصیفی (شاخص های مرکزی و پراکندگی) و استنباطی (تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر تاییدی) با استفاده از نرم افزار lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که: متغیر عدالت سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی و توانمندسازی روان شناختی دارای اثر مستقیم، مثبت و معنادار در سطح 05/0 بر رضایت شغلی بودند؛ عدالت سازمانی با میانجی گری رفتارشهروندی سازمانی و توانمندسازی روان شناختی اثر غیرمستقیم، مثبت و معنادار بر رضایت شغلی دارد. متغیرهای عدالت سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی و توانمندسازی روان شناختی قادر به تببین 60% درصد واریانس متغیر رضایت شغلی می باشند.