مدل علی حمایت های اجتماعی تحصیلی، مهارت های تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی

پژوهش حاضر یک پژوهش همبستگی و از نوع پژوهش های مدلسازی معادلات ساختاری بود. هدف از این پژوهش بررسی برازش مدل علی حمایت های اجتماعی تحصیلی، مهارت های تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بود.  جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه دهم (اول متوسطه دوم) شهر شیراز بود که در سال تحصیلی 1399-1398 مشغول به تحصیل بودند.  200 دانش آموز پایه اول متوسطه دوم  (146 دانش آموز دختر و 54 دانش آموز پسر) به روش نمونه گیری در دسترس از دبیرستان های شهر شیراز در سال تحصیلی 1399-1398 انتخاب شدند و به پرسشنامه های حمایت های اجتماعی تحصیلی (SSSS)، مهارت های تحصیلی (SSI) وپرسشنامه استاندارد  خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی به وسیله نرم افزار SPSS22 و AMOS22 انجام شد و برای بررسی نقش واسطه ای متغیرها از آزمون بوت استراپ استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل علی از برازش مطلوبی برخوردار است و حمایت اجتماعی تحصیلی دانش آموزان پیش بینی کننده مهارت های تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی است. علاوه بر این ، مهارت های تحصیلی نقش میانجی بین حمایت اجتماعی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی ایفا می کند. به طور کلی می توان گفت که حمایت های اجتماعی تحصیلی قادر است با افزایش مهارت های مطالعه، باعث افزایش خودکارآمدی تحصیلی شود.