تاثیر باکتری در خود ترمیمی بتن زیستی با افزایش مقاومت فشاری

بتن یکی از پرکاربردترین مصالح تولیدی در دنیا است. ترک خوردگی در بتن مسیله ی شایعی است که در اثر مقاومت کششی نسبتا کم آن رخ می دهد. ترک های ایجاد شده در بتن، دلیل اصلی کاهشدوام و عمر مفید سازه های بتنی هستند. ترمیم مناسب و به موقع ریزترک های اولیه به منظور جلوگیری از گسترش آنها در بتن و کاهش هزینه های زیاد تعمیر و نگهداری، امری ضروری است. به همین منظور، روش های خودترمیمی توسعه یافته اند. افزودن میکروارگانیسم ها در نسبت های اختلاط بتن و تولید بتن زیستی یک استراتژی هوشمند و سازگار با محیط زیست برای ترمیم ترک های بتن است ویک موضوع جدید  و نوآوری  در صنعت بتن محسوب می شود. گونه های باکتریایی مقاوم در شرایط محیطی سخت و خشن بتن، نظیر باسیلوس ها، با تولید رسوب کربنات کلسیم طی یک فرآیند هیدراتاسیون مستمر، می توانند با پر کردن ریزترک های تازه تشکیل شده، بتن را ترمیم نمایند.هدف مقاله حاضر، شناسایی گونه ی باکتری موثر، و میزان تاثیر آن بر خواص مقاومتی بتن، به عنوان یک عامل ترمیم کننده است. نتایج حاکی از آن است که تغییرات ایجاد شده در خصوصیات مقاومتی بتن زیستی با افزودن باکتری باسیلوس سوبتیلیس در غلظت   ، مقاومت فشاری را 24/24 درصد افزایش داده و همچنین، دوام بتن را به کمک فرآیند خودترمیمی باکتریایی بهبود می بخشد.