بررسی مقایسه ای دو تصویر شیعی از شان امام (سیدمرتضی و قاسم رسی)

امامت از آموزه های مهم اعتقادی همه گروه های شیعی است. امامیه و زیدیه دو فرقه زنده شیعی هستند که در این حوزه، باورهای مشترک و مختلفی دارند. یکی از فروعات مهم بحث امامت شیون امام است که خود می تواند زیرمجموعه هایی چون معناشناسی شان، شیون فردی و اجتماعی امام، مقایسه شان امام در فرق شیعه و... را دارا باشد. نوشتار حاضر به بررسی مقایسه ای شیون امام در آثار سیدمرتضی از متکلمان امامی و قاسم رسی از امامان زیدی می پردازد. سوال اصلی این است که شیون امام از دیدگاه این دو شخصیت برجسته متعلق به دو سنت کلامی شیعی چه شباهت ها و چه تمایزاتی دارد؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که شان امام، کارویژه ای است که منحصرا از امام انتظار می رود. سیدمرتضی و قاسم رسی به مرجعیت علمی امام معتقدند و شیون حکومتی و اقتصادی مختلفی را به او نسبت می دهند. سید برخلاف قاسم رسی، شیون تکوینی و اخروی ویژه ای را در باب معجزه، امامت باطنی، شهادت بر اعمال و آگاهی از احوال مکلفین معرفی می کند که به عصمت و علم امام بازمی گردد؛ در حالی که قاسم رسی عقیده ای به اغلب این شیون تکوینی و اخروی ندارد. این پژوهش در جمع آوری مطالب از شیوه کتابخانه ای و ابزار فیش نویسی و فهرست نویسی و در حوزه اندیشه ورزی از روش تحلیلی و مقایسه ای استفاده کرده است.