پیشگیری از ارتکاب سرقت: مطالعه آمیخته از ارتباط احساس نابرابری و ارتکاب سرقت

زمینه و هدف. انسان ها در تلاش هستند موقعیت اقتصادی- اجتماعی بهتری داشته باشند، اما آنجا که این ویژگی در پیشرفت های مادی خلاصه شد، احتمال ارتکاب سرقت پدید می آید. این مطالعه در تلاش است با روش آمیخته کمی -کیفی پاسخ دهد آیا احساس نابرابری در ارتکاب سرقت موثر بوده است؟روش. این پژوهش به بررسی این مهم در دو سطح کمی- تحلیل داده ثانویه و کیفی - نظریه داده بنیاد به روش آمیخته پرداخت. در بخش کمی تحلیل داده های ثانویه روی داده های استانی انجام گرفت و در بخش کیفی اشباع با بررسی مصاحبه 9 سارق بدست آمد. انتخاب نمونه به شیوه هدفمند بود.یافته ها . ایلام با نرخ (003/0)، کهگیلویه با نرخ (004/0) و خراسان جنوبی با نرخ (005/0) کمترین میزان ارتکاب سرقت را داشتند. از بین متغیرهای واردشده دو متغیر رفاه و کیفیت زندگی در مسیر مستقیم با ارتکاب سرقت ارتباط معنادار داشت. در سطح کیفی نیز در هر دو نوع سرقت تفکیک شده اعم از سرقت اقتصادی و حیثیتی عامل اقتصادی نقش مهمی ایفا کردند با این تفاوت که احساس پشیمانی بیشتر مربوط به گروه سارقان اقتصادی بود. نتیجه گیری. در هر استانی که رفاه بیشتر باشد ارتکاب سرقت نیز بیشتر است. این نتیجه، نظریه محرومیت نسبی را تایید کرد. افرادی که سوءسابقه ای نداشتند تحت تاثیر احساس نابرابری، ضعف موقعیت اقتصادی، فشار ساختاری و در صورت مهیا بودن شرایط میانجی مانند مصرف مواد ، پیوند گروه همگن و تحت تاثیر فشار ساختاری برای رهایی از موقعیت خود اقدام به سرقت می کنند.