دورنمایی از شرایط اقلیمی دهه های آینده در پهنه جنوب شرق کشور

وقوع پدیده های مخرب جوی و تغییرات وردایی های بزرگ مقیاس آب و هوایی، زندگی و حیات بشری را در مقیاس های منطقه ای تا جهانی به شدت متاثر ساخته است. پارامترهای اقلیمی نظیر دما کمینه، دما بیشینه، بارش در یک محل، از متغیرهایی است که بر اقلیم منطقه تاثیر گذار بوده و شناخت آنها تعیین کننده تغییرات اقلیمی منطقه می باشند. تحقیق حاضر نیز در همین راستا و به دلیل اهمیت آن، به منظور داشتن دورنمایی از شرایط اقلیمی دهه های آینده در پهنه جنوب شرق کشور که کمتر مورد توجه واقع شده، صورت پذیرفته است. در این پژوهش، به بررسی متغیرهای اقلیمی در شش ایستگاه های سینوپتیک پهنه جنوب شرق کشور به دلیل پراکنش مناسب و طول دوره آماری بالا (زابل، زاهدان، خاش، ایرانشهر، سراوان و چابهار) از سال 1987 لغایت 2020 پرداخته شد. نتایج ارزیابی دقت مدل LARS-WG در شبیه سازی متغیرهای اقلیمی براساس شاخص های MAE ،R2 ،NSE در پهنه جنوب شرق کشور در مرحله صحت سنجی نشان داد مدل HadCM2 میانگین دمای سالانه 23 درجه سانتی گراد پیش بینی کرده و دقت مناسبی برای پیشبینی تغییرات اقلیمیآینده برخوردار است. میانگین فصلی دما در شش ایستگاه افزایشی و مقدار بارش در ایستگاه های به سمت فصل زمستان و بهار بیشتر می شود؛ بیشترین امواج گرمایی در دوره پایه متعلق به ایستگاه زابل بین 21-20 روز می باشد و درRCP8.5 بیشترین تعداد امواج در ایستگاه ایرانشهر متمرکز می شود و در RCP2.6 هر چه از سمت شمال به جنوب پیش می رویم تعداد بین 19-20 افزایش می یابد. جا به جایی مکانی پهنه های آب و هوایی در سه دوره پیاپی گویای افزایش ضریب خشکی آب و هوایی است. در نهایت اینکه نتایج بیانگر روند افزایش دما و کاهش بارش در دهه های آینده نواحی جنوب شرق ایران خواهد بود.