بررسی اثربخشی روان نمایشگری بر کاهش علایم وسواسی-جبری و افسردگی در زنان مبتلا به وسواسی-جبری

اختلال وسواسی-جبری یک اختلال ناتوان‌کننده است که می‌تواند عملکرد فرد را مختل سازد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روان‌نمایشگری بر کاهش علایم وسواسی-جبری و افسردگی در زنان مبتلا به اختلال وسواسی-جبری در یک طرح نیمه آزمایشی انجام گرفت. جامعه‌ی این پژوهش شامل کلیه‌ی زنان مبتلا به وسواسی-جبری مراجعه‌کننده به کلینیک‌های مشاوره شهر تهران بود. 24 بیمار زن مبتلا به اختلال وسواسی-جبری به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در گروه‌های آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان به مقیاس وسواسی-جبری یل-براون و پرسش‌نامه‌ی افسردگی بک در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش در پروتکل دوازده جلسه نود دقیقه‌ای مداخله روان‌نمایشگری شرکت کردند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار آماری SPSS صورت گرفت. نتایج نشان داد که با کنترل نمرات پیش‌آزمون، اثر گروه بر کاهش نمرات پس‌آزمون متغیرهای افسردگی و وسواسی-جبری معنادار است. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که در افراد مبتلا به علای وسواسی-جبری، مداخله‌ی روان‌نمایشگری می‌تواند مداخله‌ای موثر در بهبود و کاهش علایم وسواسی- جبری و افسردگی بیماران باشد.