تاثیر ترکیبی رهبری تحول آفرین و انگیزه معرفتی بر رفتارهای تحقیرآمیز و انحرافی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر ترکیبی رهبری تحول آفرین و انگیزه معرفتی بر رفتارهای تحقیرآمیز و انحرافی (مورد مطالعه: حوزه ستادی وزارت نیرو) است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان کارمندان حوزه ستادی وزارت نیرو هستند که تعداد آنها، 500 نفر می باشد. به منظور نمونه گیری در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است و تعداد نمونه این پژوهش طبق جدول مورگان، 217 نفر می باشد. در این پژوهش برای سنجش متغیر رهبری تحول آفرین از پرسشنامه باس و آوولیو (2000) با12گویه، برای سنجش متغیر انگیزه معرفتی از پرسشنامه نوبرگ و نیوزوم (1993) با 12 گویه، برای سنجش رفتار تحقیرآمیز از پرسشنامه زون و تلگن (1982) با 3 گویه، برای سنجش رفتار انحرافی از پرسشنامه های واتسون و دوست (1969)؛ هو و شی (2015) و بیورکویست و همکاران (1992) دارای 2 بعد (اجتناب از تعامل و پرخاشگری غیرمستقیم) و 15 گویه استفاده شده است. این تحقیق از نظر روش از نوع توصیفی- پیمایشی است. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی ارایه شده است. در بخش توصیفی، اطلاعات جامعه شناختی مربوط به نمونه پژوهش بیان شده است و در بخش آمار استنباطی با توجه به توزیع غیرنرمال داده ها، برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. نتیجه حاصل از فرضیه های پژوهش نشان داد که: رهبری تحول افرین با نقش تعدیل گر انگیزه معرفتی بر اجتناب از تعامل تاثیر دارد. رهبری تحول افرین با نقش میانجی گر تحقیر بر اجتناب از تعامل تاثیر دارد. رهبری تحول افرین بر اجتناب از تعامل تاثیر دارد.