بورس اوراق بهادار تهران، اصلاح ساخت و بازنگری در قوانین و مقررات

بورس اوراق بهادار، در همه کشورها به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای بازار سرمایه، نقش مهمی در تجهیز منابع پس انداز در جهت سرمایه گذاری ها و تامین نیازهای مالی واحدهای تولیدی دارد. اما بورس اوراق بهادار تهران، به عنوان مهم ترین نهاد بازار سرمایه کشور، با بیش ازسی سال سابقه فعالیت، هنوز جایگاه مناسب خود را در اقتصاد کشور نیافته است. در بیشترپژوهش های انجام شده در زمینه عملکرد این نهاد نیز، ناکارآمدی این بازار مورد تایید قرار گرفته است. از این رو، در این مقاله به بررسی عوامل ناکارآمدی این بازار و موانع موجود در مسیرتوسعه این بازار می پردازیم. در این راستا، عوامل زیر را به عنوان ناکارآمدی های سازمان بورس اوراق بهادار، مورد بررسی قرار می دهیم: ضعف ساختار تشکیلاتی بورس تهران، نفوذ و دخالت مستقیم دولت و سازمان های دولتی، به ویژه بخش پولی در این سازمان. شفاف نبودن و کمبود اطلاعات و شیوه کارکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس. ضعف و نبودن پویایی قوانین و مقررات و ضرورت بازنگری در قوانین و مقررات موثر برفعالیت این سازمان، مانند قانون بورس، قانون تجارت و قانون مالیات ها و ضرورت تدوین قانون بازار سرمایه ایران. عدم تفکیک بازار اول و دوم سهام و نبودن بازارهای فرعی و ضرورت ایجاد تالارهای جداگانه (تالار اصلی، تالار فرعی و تالار آزاد) برای معامله سهام شرکت ها با ویژگی های مشخص. نبودن ابزارهای حمایت کننده بورس درمواقع بحرانی و ضرورت ایجاد صندوق حمایت سهام و فراهم آوری زمینه فعالیت بازرسان و شرکت های پذیره نویس در بازار سرمایه و بورس اوراق بهادار.
معامله براساس اطلاعات درونی و نبودن ضوابط شفاف برای توقف معاملات.