بررسی تاثیر هوش هیجانی بر احساس امنیت (مطالعه موردی، دانشجویان دانشگاه پیام نور سامان)

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش هیجانی و احساس امنیت اجتماعی است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش همبستگی است، جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان ترم اول 93-94 دانشگاه پیام نور سامان که تعداد آنها 256 نفر بود و با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 153 نفر تعیین شد. برای بررسی هوش هیجانی از پرسشنامه شرینگ و برای بررسی احساس امنیت اجتماعی از پرسشنامه امنیت اجتماعی ناجا استفاده شد و پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91 درصد و 86 درصد تعیین شده است. برای تجزیه و تحلیل داده-ها از نرم افزار spss و آزمونهای آماری شامل ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین خود کنترلی و احساس امنیت رابطه مثبتی وجود دارد ولی بین احساس امنیت با متغیرهای هوشیاری اجتماعی، مهارت اجتماعی، خودآگاهی، خودانگیزی و هوش هیجانی رابطه معناداری وجود ندارد، همچنین بین جنسیت و احساس امنیت رابطه معناداری وجود دارد به طوری که احساس امنیت در پسران بیشتر از دختران است و بین احساس امنیت و ترم و رشته تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد. بنابراین می توان به این نتیجه رسید که هوش هیجانی افراد تاثیری بر احساس امنیت آنان ندارد؛ ولی بالا بودن خود کنترلی افراد تا حدودی می تواند باعث افزایش احساس امنیت آنان شود.