رتبه بندی گزینه های حمل ونقل ترکیبی با مترو بر اساس عملکرد (مطالعه موردی: ایستگاه صادقیه متروی تهران)

هدف این مقاله ارزیابی عملکرد سیستم حمل‌ونقل ترکیبی مترو با سایر شیوه‌های حمل‌ونقل در ایستگاه از طریق اولویت‌بندی گزینه‌های حمل‌ونقل موجود و بررسی و مقایسه وضعیت حاضر بر اساس این اولویت‌ها است. بدین منظور، از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) استفاده شده است. ابتدا معیارهای موثر در اولویت‌بندی با بررسی ادبیات موضوع شناسایی شده، سپس با نظرسنجی از کارشناسان حوزه حمل‌ونقل، معیارهای اولیه بازنگری و اصلاح شده است.در ادامه، با دعوت از کارشناسان و با بکارگیری فرآیند تحلیل سلسله مراتبی وزن معیارها مشخص و گزینه‌ها اولویت‌بندی و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد "اتوبوس" دارای بالاترین اولویت در بین گزینه‌های موردبررسی است و "ون و تاکسی" و"دوچرخه و پیاده‌روی" در رده‌های بعدی قرار می‌گیرند. نتایج تحلیل حساسیت نشان می‌دهد تغییر در وزن سه مورد از معیارها می‌تواند موجب تغییر در اولویت‌بندی گزینه‌ها شود. مقایسه نتایج حاصل از نظرسنجی از مسافر در ایستگاه با نتایج و وزن تعیین شده حاصل از فرآیند تحلیل سلسه‌مراتبی، بیانگر همخوانی و تطبیق وضعیت حاضر در ایستگاه با وضعیت مطلوب بوده و عملکرد سیستم مناسب ارزیابی گردید.