دفاعی از اصلگرایی اخلاقی راسی در تقابل با خاصگرایی جاناتان دنسی

هدف پژوهش حاضر، دفاعی از اصل گرایی در استدلال اخلاقی است. براین اساس، کبرای استدلال را یک اصل اخلاقی تشکیل می دهد؛ اما همچنین موقعیت و وضعیتی که فعل در آن قرار دارد، می تواند مقدمه دیگر استدلال به شمار آید. در این پژوهش، ابتدا گزارشی از اصل گرایی راسی ارایه می شود، سپس نقدها و اعتراضات دنسی بر رویکرد راس درباره اصل گرایی تبیین می شود. درادامه، ضمن نقد خاص گرایی دنسی، دوباره به اصل گرایی راسی پرداخته و از آن دفاع خواهد شد. نتیجه این مباحث این خواهد بود که در یک استدلال اخلاقی باید همه جوانب، اعم از اصل و موقعیت و وضعیت را در نظر گرفت و رویکردهای مطلق گرایی افراطی و اصل گرایی اخلاقی حداکثری موفق نیستند؛ زیرا دست کم نمی توانند مشکل تعارض اخلاقی را حل کنند.