مقایسه اثربخشی برنامه های توان بخشی شناختی آموزش مغز و کاگنی پلاس بر مهارت های شناختی دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی دو برنامه بازتوانی شناختی رایانه ای شامل برنامه «آموزش مغز» و برنامه «کاگنی پلاس»، بر بهبود توجه و سرعت پردازش دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی انجام گرفته است. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی است. گروه نمونه پژوهش را 45 نفر از دانش آموزان پایه های دوم تا ششم ابتدایی تشکیل می دهند که تشخیص اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی را دریافت کرده بودند. از این تعداد، 30 نفر به عنوان گروه آزمایش انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آموزشی کاگنی پلاس و آموزش مغز جایگذاری شدند و 15 نفر نیز بدون دریافت هیچ گونه مداخله ای در گروه کنترل قرار گرفتند. هردو گروه آزمایش هر هفته سه جلسه و درمجموع طی 24 جلسه به وسیله درمانگرهای آموزش دیده در حوزه بازتوانی شناختی رایانه ای به صورت مجزا تحت آموزش با برنامه های کاگنی پلاس و آموزش مغز قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ گونه برنامه آموزشی را دریافت نکرد. عملکرد هر سه گروه در کارکردهای شناختی توجه و سرعت پردازش قبل و بعد از اجرای برنامه های آموزش شناختی رایانه ای، به وسیله آزمون عملکرد یکپارچه دیداری-شنیداری و خرده آزمون سرعت پردازش مقیاس هوش وکسلر ارزیابی شد. داده های گردآوری شده، با روش تحلیل کواریانس و با استفاده از آزمون تعقیبی LSD تجزیه وتحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها بیانگر بهبود معنادار عملکرد دو گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مولفه های مورداندازه گیری بود (05/ >p). همچنین تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش در بهبود عملکرد سرعت پردازش و توجه پایدار شنیداری مشاهده نشد (05/ <p). با وجود این ، در توجه پایدار دیداری، گروه کاگنی پلاس عملکرد بهتری را نسبت به گروه آموزش مغز از خود نشان داد (05/ >p). به طورکلی نتایج بیانگر اثربخشی بازی های جدی مورداستفاده در پژوهش حاضر بر بهبود انواع توجه و سرعت پردازش گروه کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی است. علاوه براین، یافته ها نشان می دهد برنامه کاگنی پلاس در زمینه تقویت مهارت های شناختی دیداری عملکرد بهتری از برنامه آموزش مغز دارد.