اثربخشی شن بازی درمانی بر بیش فعالی، کم توجهی و اضطراب آشکار کودکان با اختلال کم توجهی/ بیش فعالی

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر شن بازی درمانی بر بیش فعالی، کم توجهی و اضطراب آشکار کودکان با اختلال کم توجهی/بیش فعالی است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، کودکان پسر 7 تا 12 ساله مراجعه کننده این اختلال به مراکز مشاوره شهرستان همدان (در سه ماهه چهارم سال 1398) است. تعداد این کودکان به صورت تقریبی 280 نفر است که از این تعداد، 30 نفر به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. داده ها با استفاده از مقیاس سنجش اختلال کم توجهی/بیش فعالی (1999) و مقیاس سنجش اضطراب کودکان رینولدز و ریچموند (1978) گردآوری شد. مداخلات شن بازی درمانی در هشت جلسه 45 دقیقه ای برنامه گام به گام شن بازی درمانی بو یک و گودوین (2000) اجرا شد. یافته های این پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد شن بازی درمانی بر بیش فعالی، کم توجهی و اضطراب آشکار کودکان اختلال کم توجهی/بیش فعالی موثر است (01/0 = p). به عبارتی شن بازی درمانی موجب کاهش معنادار اضطراب فیزیکی، حساسیت و نگرانی کودکان اختلال کم توجهی/بیش فعالی (05/0 = p) و همچنین موجب کاهش بیش فعالی (01/0 = p) و کم توجهی (05/0 = p) کودکان شده است. براساس نتایج مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت آموزش برنامه درمانی شن بازی می تواند کم توجهی/بیش فعالی و اضطراب آشکار را در کودکان مبتلا به این اختلال کاهش دهد و به توانمندسازی کودک کمک کند؛ بنابراین پیشنهاد می شود مربیان از برنامه های شن بازی درمانی در سرفصل های آموزشی کودک استفاده کنند.