شناسایی مناطق فعال زمین ساختی با استفاده از آنالیز فرکتالی زمین لرزه ها، خط واره ها، و آبراهه های استان البرز

تحلیل فرکتالی زمین لرزه ها و خط و اره ها و آبراهه ها ابزاری کاربردی جهت ارزیابی فعالیت زمین ساختی هستند. به کمک تحلیل فرکتالی می توان بلوغ ساختاری و پویایی زمین ساختی را ارزیابی کرد. در این پژوهش، با استفاده از تحلیل فرکتالی و بهره گیری از روش جعبه شمارو مطالعات صحرایی به بررسی و مقایسه ابعاد فرکتالی اندازه گیری شده برای شبکه طراحی شده استان البرز پرداخته شد. این شبکه بندی شامل 65 مربع با طول ضلع 5/12 کیلومتر است که ابعاد فرکتالی زمین لرزه ها و خط واره ها و آبراهه های همه آن ها، جداگانه، محاسبه شد. نتایج تحلیل فرکتالی خط واره ها و شبکه آبراهه ها بیانگر فعالیت ساختاری بالا پیرامون گسل های الموت، مشا، شمال تهران، و طالقان در بخش شمالی و گسل های ایپک و اشتهارد در بخش جنوبی منطقه مورد مطالعه بود. علاوه بر آن، با توجه به گوناگونی سنگ شناسی در گستره مورد مطالعه، تحلیل فرکتالی زمین لرزه ها نیز انجام گرفت. پهنه های 54، 55، 45، 46 از فعالیت زمین ساختی بالایی برخوردارند که این نتایج تنها در تحلیل فرکتالی زمین لرزه ها خود را نمایان ساخت. به طور کلی به نظر می رسد فعالیت زمین ساختی در استان البرز به شدت متاثر از فعالیت های گسل های اصلی و البته حضور گسل های فرعی و پنهان (جنوب استان البرز) در منطقه است که در آنالیز ابعاد فرکتالی زمین لرزه ها محرز شد.