پیش بینی کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار بر اساس سرمایه ر.وانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش واسطه ای سبک های مقابله با استرس

هدف پژوهش حاضر پیش بینی  کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار بر اساس سرمایه روانشناختی، حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش میانجی سبک های  مقابله ای  بود.طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری  پژوهش  حاضر شامل  تمامی زنان سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی  و کمیته امداد امام خمینی در سال 1399 بود  که با روش  نمونه گیری در دسترس تعداد 168 نفر به عنوان نمونه اماری  انتخاب  شدند، ابزار  گردآوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی منتظری و همکاران (1384)، سرمایه روان شناختی لاتنز و همکاران (2007)  و مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988) بود. نتایج حاصل از  تحلیل مسیر حاکی از معنی دار بودن مسیرمستقیم بین حمایت اجتماعی و مولفه های امیدواری  و تاب آوری با کیفیت زندگی بود همچنین نتایج حاکی از معنی داری نقش سبک مقابله با استرس مسئله مدار در رابطه بین امیدواری، تاب آوری  و همایت اجتماعی با کیفیت زندگی  بود. ولی، مسیر غیرمستقیم خودکارآمدی و خوشبینی به کیفیت زندگی با میانجی گری سبک مقابله با استرس مسئله مدار و همچنین، تمامی مسیرهای غیرمستقیم سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوشبینی) و حمایت اجتماعی به کیفیت زندگی با میانجی گری سبک مقابله با استرس هیجان مدار معنی دار نبودند.