بررسی کارایی شهرک های صنعتی مستقر در استان زنجان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA)

ارتقای کاراییبه عنوان یکی از راهکارهای مهم تامین رشد اقتصادی و افزایش رقابت پذیری بنگاه ها مورد توجه بوده است، به گونه ای که کشورهای موفق بخش قابل ملاحظه ای از رشد تولید خود را از این طریق به دست آورده اند. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی کارایی شهرک ها و نواحی صنعتی مستقر در استان زنجان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها است. بدین منظور کارایی 13 شهرک و ناحیه صنعتی تحت نظر شرکت شهرک های صنعتی استان زنجان طی بازه سه ساله 94-92 مورد بررسی قرار گرفت. مدل مورد استفاده، مدل BCC پوششی است که نهاده های مدل شامل «مقدار زمین صنعتی واگذار شده» و «هزینه های عملیاتی» و ستاده های مدل شامل «تعداد اشتغال ایجاد شده» و «میزان سرمایه گذاری جذب شده» می باشد. بدین منظور نرم افزار WINQSB بکار گرفته شد. نتایج نشان دادند در سال 1392، شهرک های صنعتی زنجان 1، زنجان 2، تخصصی روی و انگوران، در سال 1393، شهرک های صنعتی زنجان 1، ابهر 2، تخصصی روی، ابهر 3 و شهرک صنعتی طارم و در سال 1394، شهرک های صنعتی زنجان 1، زنجان 2، هیدج، تخصصی روی، ابهر 3 و خرمدره کارایی 100% داشته اند. در  واقع تنها دو شهرک صنعتی زنجان 1 و سنگ شهر طی سه سال متوالی 1392، 1393 و 1394 کارایی 100% داشته و ناحیه صنعتی طارم و شهرک های صنعتی ماهنشان و خدابنده دارای کمترین مقدار کارایی می باشند.